Het avondje NAC is al jaren een begrip in Nederland, het is altijd gezellig in Breda waar de plaatselijke trots met passie en tomeloze inzet de strijd aangaat. Helaas voor voetbalminnend Nederland is er van een avondje geen sprake als Ajax op bezoek komt, supporters problemen in het verleden zijn hier debet aan. Desondanks is NAC – Ajax nooit een saaie wedstrijd, want de ‘Trots van het Zuiden’ doet er alles aan om Ajax het vuur aan de schenen te leggen.

Realist Blind wint van idealist Blind

En weer is Danny Blind afgestapt van zijn favoriete speelwijze met vleugelspelers en weer heeft Ajax een lastige uitwedstrijd vrij simpel gewonnen. De landelijke ochtendbladen zijn gematigd positief, zoals ‘de Telegraaf’ die Ajax naar de ‘zege zag counteren’: in het nieuwe voorkomen met slechts twee spitsen geeft de ploeg niet alleen weinig kansen weg. Ajax springt zonder buitenspelers ook een stuk zorgvuldiger met de mogelijkheden om. Op bezoek bij een onmachtig NAC haalden de Amsterdammers zelfs een optimaal rendement uit de eerste twee mogelijkheden. Na een wilde trap naar voren van Sneijder promoveerde Rosenberg in de 39e minuut het eerste schot van Ajax op doel tot de openingstreffer. Na een goede actie van Rosenberg benutte Sneijder in de tachtigste minuut de tweede kans van de Amsterdammers.

Diezelfde Rosenberg wordt in ‘de Telegraaf’ een hart onder de riem gestoken: de dit seizoen al vaak verguisde Rosenberg komt in een systeem zonder buitenspelers veel beter tot zijn recht. Net als vorige week tegen Vitesse maakte de Zweed een goede indruk. Hij draaide soms handig weg bij zijn bewaker en profiteerde even voor beide doelpunten van zijn snelheid.

Danny Blind heeft het volgens dezelfde krant zwaar met zichzelf verdedigen: „Ik snap die ophef over ons systeem niet zo”, aldus de trainer van Ajax. We spelen zelfs met vier aanvallers wanneer de buitenste middenvelders iets dieper staan.” Net als vorige week tegen Vitesse gebeurde dat echter niet. „Zeker in uitwedstrijden is het misschien soms iets makkelijker om met twee centrumspitsen te spelen”, erkende Blind. „Het gaat er ook om dat we duels winnen. Gelukkig gebeurt dat nu ook. Ik vind ook dat we nog veel beter moeten gaan voetballen.”

En ook ‘de Volkskrant’ ziet dat de idealist Blind zich een beetje schuldig voelt, maar de realist Blind het wel goed vindt zo: “We hebben misschien heel vaak teruggespeeld op de doelman, maar dat gebeurde tien jaar geleden ook met het team dat de Champions League won.” Zonder dat hem een vraag werd gesteld, schoot hij als vanzelf in de verdediging. En dat terwijl Blind zichzelf helemaal niet hoeft te verdedigen. Ajax won gisteren met 2-0 van NAC, gaf nauwelijks kansen weg en besliste zo, na de 2-0 van vorige week in Arnhem tegen Vitesse, voor de tweede opeenvolgende maal een lastige uitwedstrijd in zijn voordeel. En Blind zei na afloop: ‘We kwamen totaal onverdiend met 1-0 voor, uit een counter die nog niet eens die naam mocht hebben.’

Maar ‘de Volkskrant’ ziet ook een andere kant: het deed allemaal wat geforceerd aan, het gedrag van Blind. Misschien heeft het wat te maken met verloochende idealen. Ergens in Glasgow zal Jan Wouters, de assistent-coach van de Rangers, er bijvoorbeeld met gefronste wenkbrauwen kennis van nemen. In februari 2000 stapte toenmalig directeur spelersbeleid Blind immers bij Ajax op, mede uit onvrede met het beleid van trainer Wouters, die 4-3-3 verruilde voor 4-4-2. Vandaar ook dat Blind zo’n moeizaam gezicht trekt als nu de speelwijze ter sprake komt.

Maar zoals ABBA ooit al zong, The winner takes it all, zo zal Blind zich een dag later ook voelen: Ajax was als ploeg met vleugelspitsen een tandeloze tijger. De ommezwaai in tactiek heeft geleid tot de vierde plaats, mede dankzij de nederlagen van NEC en RKC. Na het laatste fluitsignaal klonk gejuich van de supporters. Geen onvertogen woord over de speelwijze. De idealist Blind zal er toch moeite mee hebben gehad. De coach Blind kijkt vanochtend naar de ranglijst en zal een lichte grijns niet kunnen onderdrukken.