Het belang van een spits met gogme
Zoals vele voetbalkenners van tevoren al hadden voorspeld, maakte de
spitsen van AZ het verschil. Want hoewel Ajax het eerste halfuur
beduidend beter was, stond het plotseling met 2-1 achter. Volgens ‘de
Telegraaf’ was het begin was zonder meer voor Ajax. Er werd goed
gevoetbald, men had meer balbezit en zette druk op het doel van de
Alkmaarders. Het leidde binnen tien minuten tot de openingsgoal toen
Lindenbergh opstoomde en via een steekpassje Sneijder aanspeelde. Tegen
diens droge schuiver in de hoek had doelman Timmer geen verweer: 0-1.
Ajax bleef het beste van het spel houden, getuige een schot op de lat
van Lindenbergh, waar Timmer wederom niet bij kon. AZ voerde de druk op
en de vraag was dan ook of Ajax stand zou houden. Welnu, dat gebeurde
tot de 35e minuut. Al was er wel een arbitrale dwaling voor nodig om AZ
in het zadel te helpen. AZ mocht op rechts een vrije schop nemen na een
overtreding van Emanuelson, wat absoluut geen overtreding was. In elk
geval ontstond er een scrimmage voor het doel van Ajax waar ook nog een
hoekschop aan te pas kwam en waarbij uiteindelijk Arveladze de bal over
de doellijn werkte. Dat de bal nog uit het doel werd getrapt deed niets
meer ter zake want de grensrechter had geconstateerd dat de bal de
doellijn gepasseerd had. Dat was waarschijnlijk ook zo, maar de vrije
schop had nooit gegeven mogen worden. Ajax wond zich daar zó over op,
dat het zijn hoofd leek te verliezen. Daardoor zag het de vrije trap
van Perez, op bijna dezelfde plek, over het hoofd. Arveladze niet en
die liet prompt zijn tweede aantekenen: 2-1. In blessuretijd mocht
Sneijder een vrije schop nemen. Die schoot hij onberispelijk in de hoek
en zorgde daarmee voor opluchting in het Amsterdamse kamp. 2-2. In de
tweede helft leek AZ feller van start te gaan dan in het eerste
bedrijf. Dat betaalde zich na tien minuten spelen uit. Perez kreeg te
veel ruimte van Trabelsi, kon daardoor de bal ongehinderd aannemen en
vervolgens verwoestend uithalen. En alsof dat nog niet genoeg was, werd
hij twee minuten later opnieuw aangespeeld, draaide uitstekend van zijn
tegenstander weg en liet wederom zien over een geweldig rechterbeen te
beschikken. En daarmee stond de eindstand op het bord. Achteraf was er
uiteraard een smaakmakende persconferentie, waarin Van Gaal erkende dat
zijn ploeg het eerste half uur van de wedstrijd " totaal overklast
werd" door zijn oude werkgever. "Ik was heel blij dat we toen slechts
een treffer hoefden te incasseren. In de tweede helft hadden we veruit
het beste van het spel." Trainer Blind gaf zijn oude leermeester
gelijk. "We begonnen goed, maar AZ heeft op basis van het laatste uur
verdiend gewonnen."
‘De Volkskrant’ zag een uitgelaten AZ trainer. Je moet wel van zeer
goeden huize komen om het humeur van Louis van Gaal nog te verpesten,
na AZ – Ajax. Ook hier een verslag van de persconferentie na afloop,
Blind: “Arveladze is een goede spits.” Van Gaal: “Dat vind ik ook.” En
daar haakt ook het AD graag op in; Dat AZ voor de pauze (2-2) toch
tweemaal scoorde, dankte het andermaal aan de individuele klasse van
Shota Arveladze. De aanvaller die bij Ajax niet welkom was, maakte voor
de ogen van de Amsterdamse beleidsbepalers opnieuw duidelijk dat ze
zijn avances deze zomer wat al te lichtvaardig van de hand hebben
gewezen. Dezelfde krant stipte de mentale weerbaarheid van Ajax weer
eens aan; aan zijn eerste treffer ging een onterecht toegekende vrije
trap vooraf. Ajax beklaagde zich zo fanatiek bij scheidsrechter Luinge
dat het vergat dat Arveladze even later weer helemaal vrij stond: 2-1.
Maar uiteindelijk was het publiek de grote winnaar AZ-Ajax was op
voorhand al een wedstrijd om naar uit te kijken en beide ploegen
stelden niet teleur. Het duel voltrok zich in een adembenemend tempo.
Waar Ajax een belangrijk deel van de eerste helft domineerde, kwam na
de pauze het voetbal van AZ tot volle wasdom.
Wedstrijden tussen AZ en Ajax hebben altijd een speciaal karakter gehad. Het is immers een derby tussen provinciegenoten en is de laatste jaren uitgegroeid tot een ware hetze. De oorzaak hiervan ligt ongetwijfeld bij Co Adriaanse, die ooit door Ajax aan de kant werd geschoven en bij AZ liet zien dat hij wel degelijk een toptrainer is. Helaas voor Adriaanse is het AZ in die jaren niet gelukt om wraak te nemen op Ajax, de wedstrijden eindigden in een gelijkspel.