De competitiewedstrijd Ajax – NEC is sinds de oprichting van de eredivisie nooit een probleem geweest voor Ajax. Op een enkel gelijkspel werd er altijd gewonnen van de Nijmegen Eendracht Combinatie, die slechts eenmaal met de volle winst uit Amsterdam vertrok. Dat was op 20 maart 1994 in de Meer, het ging om de halve finale van de KNVB beker. Nadat NEC binnen 10 minuten met 0-1 voorkwam door een doelpunt van Kooistra, moest Ajax op jacht naar de gelijkmaker. In de 76e minuut was het eindelijk raak, Danny Blind scoorde en nam daarmee het initiatief tot een verdere bestorming van het NEC doel. Maar in de 82e minuut was het Cees Lok, die later nog trainer van NEC zou worden, die uit een scrimmage de 1-2 er in werkte. NEC ging naar de finale tegen Feyenoord, dat ook kampioen werd dat jaar, waardoor de Nijmegenaren zelfs Europa in mochten.

Beleid Blind helpt Ajax niet verder

Na het zoveelste debacle in de Amsterdam ArenA zijn de commentaren in de ochtendkranten niet mals. Vooral Danny Blind moet het ontgelden, zo ziet ‘de Telegraaf’ het als volgt: „Het was een hele zwakke wedstrijd”, zei trainer Danny Blind na afloop. De coach liet zijn elftal zondagmiddag in een 3-4-3-formatie spelen, maar zag zijn spelers vooral stuntelen. Ajax mist vertrouwen, straalt geen plezier uit en lijkt nog altijd zoekende naar een speelstijl waarin de spelers wel tot hun recht komen. Blind draagt zijn steentje niet bij door bijna wekelijks van systeem te veranderen.

Huntelaar kon zich, mede door het tegenvallende spel van zijn ploeggenoten, niet onderscheiden. „Ik had me er meer van voorgesteld”, aldus de spits. „We speelden erg slordig. Het was geen beste wedstrijd. Maar ik zie wel voldoende perspectief. De gekozen speelwijze ligt me in ieder geval goed.” Blind verweet zijn aankoop niets: „Gezien de manier waarop we voetbalden, heeft hij redelijk gespeeld. Maar het was dusdanig matig, dat hij er niet meer van kon maken.”

De verslaggever van ‘de Volkskrant’ gaat nog verder, deze ziet dat het ‘Beleid Blind helpt Ajax niet verder’. Blind koos voor een driemandefensie met Grygera, Heitinga en Vermaelen. Op het middenveld (gevormd door Maduro, Galásek, Boukhari en Juanfran) nam Boukhari de plek in van de geschorste Sneijder. En voorin flankeerden Rosales (rechts) en Rosenberg (links) spits Huntelaar.

Aangezien Rosales slechts zeer zelden een bruikbare voorzet gaf en Rosenberg nog moest wennen aan zijn nieuwe rol, was het niet zo verwonderlijk dat Huntelaar van de flanken vrij weinig aanvoer hoefde te verwachten.

Maar ook het middenveld bleef ernstig in gebreke. De woede van de aanhang richtte zich echter alleen op Boukhari, die vanaf de eerste minuut werd geconfronteerd met striemende fluitconcerten.

Blind noemde dit gedrag van de aanhang ‘schandelijk’. Maar hij verloor daarbij even uit het oog dat Boukhari, afgezien van het duel om de Johan Cruijff Schaal tegen PSV (2-1 winst op 5 augustus 2005), nauwelijks een fatsoenlijke wedstrijd heeft gespeeld.

Het gefluit van de supporters had zich dan ook beter kunnen richten op Blind, de coach die weigert in te zien dat Boukhari domweg kwaliteit te kort komt voor het vereiste niveau. Maar Blind zei gisteren dat Boukhari, vanwege de schorsing van Sneijder en de blessure van Pienaar, zijn derde keuze was op de bewuste positie.

Dat wekte bevreemding. Zeker in de wetenschap dat Emanuelson – een sierlijke speler die als een van de weinige Ajacieden met gemak een directe tegenstander kan uitspelen en bovendien van origine middenvelder is – op de reservebank moest plaatsnemen.
Lindenbergh, een haast vergeten aankoop die eerst door Blind werd opgehemeld, maar met wie de coach nog nauwelijks communiceert, lijkt uit beeld te zijn. En dat terwijl de van AZ overgenomen speler toch echt niet hoeft onder te doen voor huurling Juanfran.

Maar zelfs toen centrale verdediger Vermaelen uitviel, koos Blind voor De Jong. En die leek tijdens zijn invalbeurt met van alles bezig, behalve met het teambelang. Ook dat was niet voor het eerst. Wat dat betreft lijkt Blind zijn eigen selectie bijzonder matig te kennen.

Als uitsmijter heeft ‘de Volkskrant’ de volgende stelling: als Blind dus constateert dat zijn ploeg geen enkel vertrouwen uitstraalt, zal hij toch eerst eens bij zichzelf te rade moeten gaan. Want zijn wispelturige beleid kan niet worden los gezien van de matige prestaties van Ajax.

Uiteraard is het ‘AD’ dezelfde mening toegedaan: we hebben behoefte aan vastigheden benadrukte Ajax-trainer Danny Blind deze week voortdurend. Om zijn ploeg voor het duel met NEC vervolgens weer doodleuk om te gooien. Voor de verandering trad Ajax gisteren aan met drie spitsen en Markus Rosenberg als linksbuiten is zo’n beetje de enige variant die dit seizoen nog niet eerder was geprobeerd. Met het 1-1 gelijkspel kwamen de dolende Amsterdammers nog goed weg.

Blind blijft verbeten zoeken naar tactische oplossingen voor de paniek in het veld, maar lijkt verstrikt in zijn eigen ideeën. Tekenend was zijn wissel na de blessure bij linkerverdediger Thomas Vermaelen in de 39ste minuut. In plaats van Urby Emanuelson in te brengen en Juanfran een linie terug te halen, koos Blind voor rechtshalf Nigel de Jong. Daarmee veranderde hij zijn ploeg in één klap op liefst vier posities, waaronder zijn complete defensie.

Het gezaag aan de stoelpoten van Danny Blind is dus begonnen, zeker als de vergelijking met Jan Wouters al getrokken wordt: de impasse van de trainer roept steeds meer vergelijkingen op met het dienstverband van Jan Wouters. De Utrechter verdronk bij Ajax in tactische verschuivingen en ingewikkelde strijdplannen, met dramatische resultaten tot gevolg. Blind was destijds directeur spelerszaken en zag het van dichtbij gebeuren, maar dreigt nu in dezelfde valkuil te lopen.