Hoewel Heracles een club met een lange historie is, hebben de Zebra’s uit Almelo zelden op het hoogste podium gespeeld. Hierdoor heeft het duel tussen Ajax en Heracles pas vijf keer plaatsgevonden in Amsterdam. Tussen 1962 en 1966 kwamen de Almeloërs vier keer naar de Meer, drie keer werden ze verslagen, maar in het voor Ajax (bijna) desastreuze seizoen 1964-1965 werd verloren; 1-4.
Op 9 maart 1986 werd de laatste editie van Ajax – Heracles gespeeld, de score werd geopend door Van Basten, waarna John Bosman een zuivere hattrick scoorde. Van Basten kon dit natuurlijk niet op zich laten zitten en schoot in de tweede helft nog tweemaal raak, waarna Ronald Spelbos de slagroom op de taart schoot met het zevende doelpunt.
Ajax is kampioen kansen missen
Tot grote onvrede van het luidkeels morrende thuispubliek
kon een machteloos Ajax zaterdag niet voorkomen dat Heracles als winnaar uit
een Griekse voetbaltragedie kwam. De gepromoveerde club uit Almelo gaf met een
doelpuntloos gelijkspel (0-0) een goed gevolg aan een sterke seizoenstart.
Aldus ‘de Telegraaf’ die daarmee aangeeft dat het verre van goed gaat met Ajax.
Met een striemend fluitconcert gaven de supporters van Ajax de spelers en
leiding van hun favoriete club te kennen dat ze nog weinig plezier aan hun
seizoenkaart hebben beleefd. Ajax won vooralsnog ten koste van Roda JC slechts
één van de vier thuisduels. Feyenoord won in de ArenA, ADO Den Haag en Heracles
verrasten met een gelijkspel. Ajax ondernam 22 doelpogingen. Het gemis van een
makkelijk scorende spits deed zich opnieuw zwaar gelden. Ajax had in de
slotfase nog geluk dat Heracles slecht met de geboden ruimte omging en geen
enkele counter tot een treffer kon promoveren.
De verslaggever van ‘de Volkskrant’ graaft dieper en ziet de
oorzaak bij de starre houding van de technische staf om vast te houden aan het ‘huis-syteem’.
Speelsysteem met drie aanvallers houdt Ajax gevangen, staat boven het artikel.
De reporter gaat er van uit of Blind er wel zo verstandig aan doet om vast te
houden aan het systeem met de vleugelspitsen. Want is deze selectie wel in
staat het systeem met drie aanvallers uit te voeren? Wie de wedstrijden van
Ajax in dit nog altijd prille seizoen nog eens doorneemt, is geneigd ontkennend
te antwoorden. Want niet alleen de spitsen hebben moeite tot scoren te komen;
de aanvoer vanaf de flanken is vaak bijzonder pover. Het is de huisstijl die de
ploeg dwars zit. Door geforceerd vast te houden aan een speelwijze met drie
aanvallers – terwijl nu al dertien officiële wedstrijden lang duidelijk is dat
de buitenspelers in de Amsterdamse selectie niet aanwezig zijn of te kort
schieten – is Ajax de gevangene van het eigen systeem geworden.
Babel en Boukhari zijn geen linksbuitens in de klassieke zin
van het woord. Man passeren, achterlijn halen, voorzet geven: Het zijn acties
die zelden zijn te bewonderen van een speler op de linkerflank.
En ook het ‘AD’ vindt dat Ajax kampioen is in het missen van
kansen: ,,Je kunt van alles analyseren over onze wedstrijden, maar het komt
uiteindelijk elke keer op hetzelfde neer’’, verzuchtte Danny Blind na afloop.
,,We creëren genoeg kansen, maar scoren veel te weinig.’’ Dezelfde krant heeft
ook kritiek op het warrige selectiebeleid van Blind. Nourdin Boukhari kreeg
begin dit seizoen te horen dat hij zich op het middenveld moest richten. Zaterdag
speelde de Marokkaan weer linksbuiten, ten koste van Babel. Laatstgenoemde
begon op de bank, nadat hij de afgelopen weken door de gehele voorhoede was
geslingerd. Het is zelfs niet ondenkbeeldig dat routinier Yannis Anastasiou
binnenkort als centrumspits wordt opgesteld, na zijn tweede behoorlijke
invalbeurt op rij.
