Een Bertlag

Nadat Bert z’n verhaal heeft gedaan, waarin enkele reisgenoten van vak 410 uitgebreid over de tong gaan, nemen we nog een laatste drankje om met frisse moed richting ArenA te gaan. Eenmaal binnen valt het ons op dat er wel héél weinig supporters uit Utrecht zijn: “Die hebben zich allemaal onder de banken verstopt, als de wedstrijd begint springen ze allemaal op!” Maar deze surpriseshow blijft ons bespaard en dat is maar goed ook, want binnen 2 minuten staat het al 0-1: “Ongelofelijk, Ajax is de middenlijn nog niet over geweest!” De berusting druipt er van af op vak 422, een enkele laatkomer wordt dan ook verwelkomd met de volgende zin: “Hé, lekker op tijd! Je hebt niks gemist, niks speciaals althans.”

Dick Jol heeft ons blijkbaar gehoord en is begonnen aan het lukraak uitdelen van gele kaarten. Binnen 10 seconden geeft hij er twee aan Utrecht: “Rondje van Jol!” “Hij speelt vandaag twintig over geel.” “O, dan hoop ik niet dat hij daarna tien over rood gaat spelen.” “Als hij toch aan het uitdelen is, kan hij er niet eentje aan Boukhari geven? Anders voelt hij zich weer miskent.”
Na de rust zien we tot ons genoegen dat doelman Grandel zijn opwachting heeft gemaakt bij Utrecht, er gonst een zweem van verwachting door de ArenA die zowaar nog uitkomt ook! Ajax scoort! We knijpen onszelf in de armen en kijken gelukzalig voor ons uit, maar voordat iemand wat kan zeggen scoort Utrecht al weer tegen: “Ongelovelijk dit, de gifbeker moet echt helemaal leeg!” “Nou, ik heb het gevoel dat het wel goedkomt, vorige week scoorde Twente ook direct tegen, maar toen wonnen we alsnog.” En inderdaad, deze laatste stuiptrekking van miskend positivisme lijkt te gaan werken. Ajax dringt steeds meer aan, Charisteas schiet tweemaal net naast, Jol verzuimt ons een penalty te geven na een duw- en trekpartij, maar na de zoveelste corner gaat het mis; De bal valt buiten het strafschopgebied, waar Vermaelen met gestrekt been de bal speelt. Desondanks geeft Jol een strafschop, die te snel en vanaf de verkeerde plaats wordt genomen. Jol kijkt nog eens parmantig om zich heen en geeft aan dat er doorgespeeld mag worden, waarna twee man van Utrecht alleen op de goal afmogen, 1-3: “Is die hufter nou helemaal van de ooievaar gerukt? De bal lag niet stil en op de verkeerde plek. Worden we weer genaaid door Jol!”
Na zoveel onrecht zijn we het zat en besluiten we om maar snel naar Leentje te gaan, uiteraard is de roltrap stuk, komt de metro niet en horen we dat Jol ook nog een penalty aan Utrecht gaf, 1-4: “Zijn we er toch weer ingetuind!”