Want zij verdient aan mij!

“En hebben we nog wat beleefd sinds de vorige keer?” “Dat was toch gisteren?” “Ja, zo voelt het wel.” En inderdaad, we zitten midden in een week waarin Ajax 3 keer gaat spelen in de ArenA. Vandaag staat Roda JC op het programma, maar we zijn er niet gerust op: “Als ze het in 2 minuten weggeven tegen ADO, dan heb ik er vandaag weinig vertrouwen in. Roda kan in één klap de slechte periode afsluiten door vanavond te winnen.” “Had je trouwens dat verhaal gehoord van die Surinamer die zat op te scheppen over z’n vrouw? Hij had verteld dat als hij naar z’n werk ging, dan gaf hij haar een tik op de billen en als hij dan weer terug was dan trilden ze nog! Maar zei hij erbij, dat zegt niets over de billen van mijn vrouw, maar alles over hoe lang ik werk.” En van Surinaamse billen en weinig werken in het slechts een kleine stap naar Vanesse, die heeft aangekondigd in de Playboy te gaan staan: “Dan geven ze ‘m zeker op A3 formaat uit?” “Nee, ze doet het om het huidige verkooprecord te verbeteren en je raad nooit wie er toen in stond. Katherine Keyl!” “Geen wonder dat ze daar een orkaan naar genoemd hebben.” “Maar ik ben wel benieuwd hoeveel potten vaseline die fotograaf op z’n lens moet smeren.”

Als we in de ArenA op onze plaats zitten, zijn we de eerste minuten druk bezig met de opstelling: “Ik snap er niets van, dus Alladin staat linksbuiten? Die moest zich toch op linkshalf concentreren?” Gelukkig geeft Ajax ons alle tijd om de tactiek uit te pluizen, de bal gaat er weer eens niet in. Maar in de 26e minuut gebeurd het ongelofelijke, de Griekse Zuil komt naar de eerste paal en tikt de 1-0 in. Even later scoort hij zelfs 2-0 en beginnen we te geloven in het einde van een tijdperk: “We zijn niet langer spitsloos!” Vlak voor rust valt ook nog op dat er wel heel weinig fans uit Kerkrade zijn gekomen: “Ze mochten kiezen, of met de bus naar Amsterdam, of met de lift de Mauritsmijn in.” “Het valt me op dat Babel zich aan het warmlopen is.” “Nee, dat is geen warmlopen, maar afkoelen. Zijn stoel stond te warm.”

Vlak voordat de tweede helft begint, worden we (uiteraard) vergast op een plaat van André Hazes, maar ook wij hebben het een beetje gehad met de overkill aan Hazes aandacht. Het lied krijgt dus al snel een nieuwe tekst die door opvallend veel vakgenoten luidkeels wordt overgenomen: “Want zij verdient aan mij.” Tijd voor de tweede helft: “Hé Babel er in, op de plaats van Rosales. Ook lullig, moest hij de hele week oefenen op een voorzet met links, staat hij rechtsbuiten!” Scheidsrechter Temmink vindt waarschijnlijk de sfeer in de ArenA ondermaats en besluit niet voor een penalty te fluiten, het hele stadion uit z’n dak en dat is een mooie opmaat naar de 3-0: “Nou, met drie doelpunten verschil durf ik de blessuretijd wel in.” Maar het wordt tóch nog spannend als Roda 3-1 maakt. Maar gelukkig is Temmink een scheidsrechter uit de school van Luinge, ze marchanderen zich de wedstrijd door, en krijgt Ajax een penalty naar een onvervalste Schwalbe van Boukhari: “Dat was een prachtig stukje Rotterdams, Berbers Volkstoneel!”

Eind goed, al goed, zelf John Gruter ziet het weer zitten: “Mijn eerste overwinning in de ArenA, ik hoop dat ik het vast kan houden.”