5 tegen 5

“Ik heb mijn ski’s gewachst, de glühwein staat op het vuur, sneeuwkettingen om, skipas mee en Zum Wohl naar Ajax! Grüss, Berti.” Aldus luidt het sms-je dat ik ontvang terwijl ik onderweg ben naar de Nieuwmarkt. Eenmaal aangekomen in ’t Loosje is de sneeuw het gesprek van de dag: “Ik hoop dat ze het dak sneeuwvrij hebben gemaakt, anders wordt ’t weer afgelast.” “Had je dat verhaal van Moos al gehoord? Hij was aan het skiën, lekker zonnetje, toen hij plotseling gerommel achter zich hoorde. Toen Moos omkeek bleek het een lawine te zijn, dus Moos als een gek die berg af, maar toch werd hij gegrepen en lag voordat hij het wist onder een paar meter sneeuw. Gelukkig waren de hulptroepen er snel bij en hadden ze Moos snel gevonden. Er werd direct een pvc pijp door de sneeuw gedrukt, zodat Moos lucht kreeg. Toen de pijp eenmaal bij Moos was, vroeg hij wie er was. Wir sind das Röte Kraus von Tirol. O dat hoeft niet hoor, zei Moos, ik heb in Amsterdam al gegeven!”

Uiteraard is de nakende aankoop van Stuntelaar ook onderwerp van gesprek: “Ik heb gehoord dat ze volgend jaar op Talpa komen.” “Wie?” “De spitsen van Ajax, ze gaan meedoen aan 5 tegen 5!” “De dochter van George Best is miljonair geworden. Ze heeft alle statiegeld flessen teruggebracht.” “Hebben jullie trouwens dat kerstinterview met Danny Blind gehoord? Er werd ‘m gevraagd wat hij met kerst had gegeten. Hert denk ik, zei hij toen.” “Ja, hij dacht eerst dat het een T-Bone steak was, maar er zat een gewei op.”

Na een voorspoedige reis komen we bij de ArenA aan, het stadion is prachtig groen uitgelicht waardoor we het kerstgevoel weer helemaal terug hebben: “Ik ben benieuwd of het gras ook zo groen is.” Maar dat laatste blijkt niet het geval: “Dit is een ideale mat voor Rosales, het is net een Argentijnse pampa.” En die woorden blijken waar te zijn, Rosales is in vorm en ook de spitsen doen het  goed. Binnen 6 minuten staat het 1-0, een lekkere goal van Rosenberg: “Dat moeten ze vaker doen.” “Wat?” “Een spits kopen, ze staan allemaal op scherp!” In no-time wordt het ook 2-0, na een prachtige aanval. Ditmaal is het de Dorintische zuil die scoort: “Kunnen we die Huntelaar niet aan de Spurs verkopen?”

En terwijl de eerste helft met prachtige acties en combinaties voort kabbelt, horen we plotseling een hoop herrie achter ons. Het kaasboertje is twintig minuten te laat, maar presteert het toch om herrie te maken: “Hé kaasboertje, als je te laat bent dan heb je je rustig te houden. Na de rust mag je je mondje roeren!” Intussen zijn we een nieuw spel begonnen, raad de Telegraaf kop: “Ik denk zoiets als Dakloos Groningen ten onder in overdekte ArenA.” “Ajax Tsunami overspoelt Groningen.” En terwijl de Telegraaf koppen bedacht worden is het rust. In de rust bespreken we het rekverband van John Gruter: “Ja, ik heb een pees verrekt, maar dat rekverband knelt dus ik denk dat ik het zo het veld opgooi.” “Pas maar op dat er geen krammetjes aan zitten, zometeen raak je iemand.” “Nou, als Boukhari zo’n krammetje in z’n oog krijgt is het niet erg, die gebruikt hij toch niet.”

In de tweede helft wordt diezelfde Boukhari gewisseld voor Emanuelson: “Nou, Urby, dit is je kans. Laat het zien en je mag voorgoed op Alladin z’n plek spelen!” Maar ondanks de goede invalbeurt van Emanuelson krijgt Ajax het zwaar en komt Groningen zowaar terug op 3-2: “Ik krijg een heel apart ADO Den Haag gevoel van binnen. Ik hoop maar dat ze er iets van geleerd hebben.”

Gelukkig heeft Ajax inderdaad iets van het ADO echec geleerd en wordt met kunst- en vliegwerk de voorsprong vastgehouden. Opgelucht gaan we richting metro: “Zie je, toen Alladin gewisseld werd ging het bijna mis…”