Kalou noch Kuyt

“De uitmarkt én Ajax – Feyenoord op één dag? Kan de politie dat wel aan?” Eindelijk is het dan zover, het is eind augustus wanneer de groep aanschuift voor een champagne ontbijt in café Leentje. Op het eerste oog is er weinig veranderd, de groep kent helaas één afvaller, maar daarvoor hebben een nieuw lid, John en een terugkerend lid, Peter. Een barkeeper en een veilingmeester, die smaken hadden we nog niet. Terwijl we smikkelen en smullen komt het gesprek al snel op Talpa: “Gisteravond hoorde ik dat een reclameblok mede mogelijk werd gemaakt door…” “Dus zelfs de reclameblokken zijn gesponsored?” “Er is wel een groot voordeel, ze zenden de toppers meestal aan het eind uit, dus we kunnen een uurtje langer in de kroeg blijven hangen.” Na het ontbijt is het tijd voor Irish Coffee, hoewel John in plaats van whisky Tia Maria wil: “Wil je daar dan ook nog suiker in?” “Nee, doe maar zoetjes.” In de metro horen we dat Benfica in eigen huis verloren heeft: “Dat is de eerste Koeman die verloren heeft dit weekend.” In opperbeste stemming bereiken we de ArenA, heerlijk weer, we hoeven niet om te lopen, om na de kaartcontrole in een zware depressie te belanden: “Zijn die roltrappen nou nog steeds niet klaar?” “Ze zijn allemaal klaar, behalve die aan onze kant.” “Niet te geloven, we hebben de duurste kaarten op de tweede ring en als beloning mogen wij lopen!” We zijn dus bekaf als we boven komen, dat de Kick Off gratis weggeven wordt maakt de stemming weer iets beter, totdat we lezen dat dit een eenmalige actie is…

Eenmaal op onze plaats verwonderen we ons aan het jochie dat de bal moet hooghouden, ogenschijnlijk zonder moeite gaat hij voorbij de 650: “Ja, dat krijg je als je nooit naar school gaat. Dan kan je hier op oefenen.” Het knaapje stoomt intussen op naar ruim 800: “De wedstrijd begint een kwartiertje later vandaag.” Een paar minuten later: “Hallo jochie, we zijn de tel kwijt. Kun je even opnieuw beginnen?” Als het dan eindelijk misgaat staat het nieuwe record op 1375: “Gelijk kopen die man!” Dan valt ons oog op de nieuwe reservebank, die verwarmde stoelen schijnt te hebben: “Het lijken wel schietstoelen. Kan je daarmee direct op de goede positie gelanceerd worden?” “Nou, ik vind het meer van een maxi-cosi weghebben.” Als de ploegen het veld opkomen transformeert het stadion tot een prachtig schouwspel, gigantische doeken, prachtige kleuren, confetti, we kijken onze ogen uit en gaan er eens lekker voor zitten. De eerste tien minuten speelt Ajax goed, de eerste hakballetjes worden al weer gesignaleerd en Rosenberg mist een gigantische kans: “Ja, hij is toch een beetje onthand in zijn eentje.” We zien het helemaal zitten: “Zien jullie de hand van Blind al?” Maar plotseling gaat het mis, Feyenoord krijgt een halve kans en krijgt daar zoveel zelfvertrouwen door, dat ze plotseling het initiatief naar zich toetrekken. De pass-jes van de Ajax spelers is onzorgvuldig en middenveld en verdediging laten gaatjes vallen. Als De Jong een bal knullig verspeeld en er niet goed gedekt wordt krijgt Kalou de bal, doet twee stappen en krult de bal weergaloos in de verre kruising. 0- 1. “Heeft De Jong vanmorgen in de coffeeshop gezeten?”  “Ja, en hij niet alleen. Escudé en Babel waren er ook.” Als in de 30e minuut een Feyenoordspeler aan de zijlijn behandeld wordt voor een blessure, krijgen de spelers in het veld de kans om wat te drinken. Als Dirk Kuyt genoeg gedronken heeft gooit hij de fles richting zijlijn en mist daar de verzorger op een haar: “Zag je dat, die Gerard Meijer is laatst 70 geworden en Kuyt vindt het tijd voor een gepaste afvloeingsregeling.” En terwijl Ajax keer op keer vastloopt op het hechte Feyenoordblok beginnen wij ons meer en meer te ergeren: “Moet je nou kijken, geen bal komt fatsoenlijk aan. Heeft Blind het strak inspelen verboden of zo?” “Ja, waarschijnlijk wel. Een langdurige blessure is zo opgelopen.” In de rust zien we het zelf ook niet meer zitten: “Wat nu?” “Inderdaad, misschien kunnen ze een ideeënbus neerzetten bij de hospitalitydesk.” “Dames en heren, de ideeënbus wordt iedere maandagochtend geleegd door onze eminente ex-aanvoerder, de heer Blind.” Direct na de pauze nemen we weer plaats: “Zo die Griekse zuil er in, snel de gelijkmaker scoren en dan komt het allemaal goed.” Maar helaas heeft Kuyt een ander scenario gelezen en brengt hij Feyenoord op 0-2: “Nou, dat wordt nog een hele klus om die playoffs te halen.” Feyenoord kan zich heerlijk te buiten gaan aan kleine geniepige overtredingen en tijdrekken terwijl iedere Ajax aanval vroegtijdig strandt: “Weet je wat het is met onze aanval? Het is Kalou noch Kuyt.” Als een verdediger van Feyenoord een tweede gele kaart krijgt en Charisteas een paar minuten later scoort, gloort er toch nog een spoortje hoop. Maar iedere bal gaat door het midden en Feyenoord wint de wedstrijd. Ontgoocheld komen we terug in Leentje: “En hebben jullie de hand van Blind kunnen ontdekken?” “Nou, ik zie geen hand voor ogen.”