Eindelijk
“AJAX
krijgt een nieuwe sponsor volgend seizoen, de ANWB.” “Hoezo?”
“Nou, heb je die nieuwe uitshirts gezien? Ze kunnen zo bij de
wegenwacht.” In café Leentje is de sfeer gespannen, we
zijn helemaal klaar voor het kampioensfeest, maar we zijn er niet gerust
op: “Ik kan me niet heugen dat we van Nac hebben gewonnen, de
laatste twee seizoenen ging het ook al mis.” Desondanks zijn de
voorspellingen in het boekje van Michaël louter positief, hoewel
Michaël zelf het op 1-1 houdt. “Ik dacht eigenlijk dat het
nieuwe uit-tenue gebaseerd was op de kleding in de Sing-Sing gevangenis.”
“Ja zoiets, alleen de gele sterren ontbreken nog.” We hebben
gelukkig al reden tot feesten, aangezien Bert H. een dag eerder 65 is
geworden, gefeliciteerd Bert! Zelf kwam ik op weg naar de Wibautstraat
langs de diverse feestlocaties: “Het Leidseplein is er helemaal
klaar voor en ook voor het Amstel hotel ziet het weer zwart van de mensen.”
“Tsja, wij zijn fans, maar die gasten die daar staan om een glimp
van Bratt Pitt op te vangen zijn gestoord.” Aangezien we zelf
ook drie Bert’s in de groep hebben wordt ter plekke besloten om
vanmiddag tijdens de wedstrijd een ‘Bert Pitt contest’
te houden. Wil de echte Bert Pitt nu opstaan? Ondanks de importantie
van de wedstrijd zijn er toch ook weer vaste groepsleden die ontbreken,
Theo en Stille Ben: “Theo durft zich na die wijn-recensie in het
Parool niet te laten zien vandaag. Café Gruter was op één
na de slechtste.” “Stille Ben kan niet komen vandaag, het
is moederdag.” “Ja, hij zit bij z’n moeder en ze hebben
sinds vanmorgen 10 uur nog niets tegen elkaar gezegd.” Als we
de ArenA binnenkomen zijn we direct in de stemming, het stadion is prachtig
aangekleed: “Als je dit ziet kan het toch niet meer mis gaan?”
De sfeer is uitgelaten en als de wedstrijd begint merken we dat zelfs
het arbitrale trio alles in het voordeel van AJAX beslist: “Vind
je het gek? Het hele KNVB bestuur zit er en dus moeten en zullen ze
vandaag die schaal uitreiken.” Na tien minuten is het raak! Wesley
Sneijder schiet de bal onberispelijk in en het feest kan beginnen: “Nou,
als ze zelfs al met 1-0 voor komen dan kan het niet meer mis gaan.”
“Zie je daarboven in het dak? De kampioensvlag ligt al klaar.”
Het spel is echter dusdanig dat we ons eigenlijk te pletter vervelen:
“Het is weer een draak van een wedstrijd. Laten ze alsjeblieft
snel 2-0 maken, 
anders
gaat Nac er nog in geloven ook.” Terwijl we al bijna op weg zijn
naar het biertje in de rust, worden onze gebeden verhoord. Zlatan scoort
2-0: “Dat is een psychologisch mooi moment, bel maar vast naar
Leentje dat ze de champagne in de koeling zetten.” Na de rust
blijft het een rommelig duel en kunnen wij ons uitgebreid aan Soetaers
storen: “Nou geeft hij weer een corner weg, snapt hij de spelregels
wel?” “Die Soetaers heeft echt de uitstraling van een vrouwencondoom.”
Gelukkig is de technische staf dezelfde mening toegedaan en wordt Soetaers
gewisseld voor De Ridder: “Nou, het enige wat er dit seizoen nog
aan ontbreekt is dat de Rotanboy z’n eerste goal maakt.”
Maar helaas voor De Ridder wil de bal er niet meer in, het mag de feestvreugde
niet drukken. We krijgen allemaal een nepschaal en vieren hartstochtelijk
het kampioenschap: “Dat is het enige dat er nog aan ontbrak, een
kampioensfeest in de ArenA. Het wordt meer en meer een echt stadion.”
Als de festiviteiten op het veld ten einde zijn gaan we allemaal terug
naar Leentje, waar de champagne klaar staat. De stemming kan niet meer
stuk: “Straks lekker een hapje eten bij Quinto en dan kunnen we
ons heerlijk ontspannen voorbereiden op het EK.” “Nou, dan
komt het uiteindelijk toch nog goed.”