De kop is er af...
“Nee, ik was niet
stoned of dronken toen ik van mijn fiets viel, ik was stoned én dronken.” “O, je
bedoelt stronken?” “Ja, precies.” Na maanden van nutteloos wegpuffen op
terrassen en zonnige stranden is het eindelijk weer voetbal zondag! De stemming
in café Leentje is opperbest, de hele groep is weer voltallig en de moppen
rollen weer over tafel; Bert van Marwijk krijgt een tip voor een nieuwe spits,
een Irakees, dus hij gaat naar Irak om ‘m te bekijken en is helemaal tevreden.
Een paar dagen later speelt Feyenoord in de kuip tegen AJAX, met nog 20 minuten
op de klok staat het 0-4 en van Marwijk besluit om z’n Irakees een kans te
geven. Dat pakt wonderwel uit, hij scoort er 5 en Feyenoord wint alsnog. Na de
wedstrijd is de euforie ongeëvenaard, zelfs Johan Derksen is positief. Later die
middag belt de nieuwe held met z’n moeder en vertelt het hele verhaal, waarop
z’n moeder hem feliciteert en direct verteld hoe haar dag was: “Je vader is
vermoord, je zus en ik zijn mishandeld en verkracht en je broer heeft zich bij
een militante groepering aan gesloten…..” De jongen weet niet wat hij moet
zeggen: “Tsja, sorry mam.” “Hoezo sorry? Dankzij jou moesten we in Rotterdam
komen wonen!” In de ArenA is er ook weinig veranderd, hoewel de fietsenstalling
nu dan toch eindelijk gratis gebruikt kan worden. Als de ploegen het veld op
komen zien we alvast één lichtpuntje: “Zwolle speelt in het oranje, dat betekent
dat ze in ieder geval geen penalty gaan benutten.” Het niveau van de wedstrijd
is allerbelabberdst, we dromen allemaal een beetje weg totdat Pasanen een bal
van de achterlijn keihard via de paal en Lobont het veld weer in werkt: “Dat is
wel een hele drastische manier om je eigen keeper wakker te schudden!” Aan het
einde van de 1e helft ontstaat er wat consternatie op vak 421, er komt zelfs een
brancard op de tribune: “Zo spannend is het toch niet?” “Nee, het is
waarschijnlijk een experiment met ligplaatsen op de tribune.” Op het veld is er
ondertussen een overtreding gemaakt door een woeste Zwollenaar: “Het lijkt wel
waterpolo, hij trekt ‘m zo naar beneden.” “Ja, nog even en hij trekt ‘m zo de
parkeergarage in, ga jij maar in de kofferbak liggen!” De tweede helft is nog
saaier dan de eerste en we besluiten maar vroeg terug naar Leentje te gaan.
Terwijl we de trappen afsjokken verzucht Bas: “Nou de kop is er in ieder geval
af!”