Wegwerkers & vakkenvullers

“Co Adriaanse heeft weer een nieuwe voetbalterm geïntroduceerd; woonerf-voetbal.” “Ja, dat hoorde ik ‘m gisteren ook zeggen, het kwam er alleen niet helemaal van.” De discussie over woonerfvoetbal is net afgesloten als Job binnenkomt: “Nou, dat GVB is ook niet wat het geweest is.” “Het heet tegenwoordig het Gemeente Vertragings Bedrijf. Je moet nog € 2,50 aan Ramon betalen.” “Hoezo, die kleine dikke had toch de pot gewonnen? O, Ramon is de zoon van Bert?” “Ja, Job. Dus denk even na voordat je het over andere mensen hebt.” Maar Job laat zich niet snel uit het veld slaan, het is direct druk als hij binnen is en ook deze maal heeft hij het hoogste woord: “Ik was donderdag naar de première van ‘En un momento dado’! Ik zat zelfs met Johan Cruyff in de trein.” Maar gelukkig komt dan Fred binnen om het hoogtepunt van Job te overklassen: “Ik ben gisteren op het RTL nieuws geweest. Ik ging mijn wekelijkse slof sigaretten halen en werd direct gefilmd omdat ze dachten dat ik aan het hamsteren was. Uiteraard hebben ze mijn verhaal enigszins uit haar verband gerukt.” En ook deze primeur is nog niet verteld als het volgende nieuws binnenrolt, Theo belt op vanuit de ArenA. Het is blijkbaar druk en uit de hand aan het lopen, dus als we op tijd willen zijn moeten we direct de metro in. Dit soort waarschuwingen slaan wij uiteraard niet in de wind, dus na een allerlaatste biertje (en nog één) gaan we op weg naar de ArenA. Daar aangekomen blijkt dat we om het trainingsveld moeten lopen: “Hebben we straftraining of zo? Daar betaal ik toch geen 360 euro voor?” Maar gelukkig zijn we in een wip binnen en lopen tussen zwarte muren naar het trappenhuis. Als we boven zijn lopen we langs de matglazen wand waarachter de ADO fans staan, we zien nog net een ADO steward die aan onze kant een anti-ajax sticker opplakt: “Als de stewards al zo zijn, dan wordt het nog gezellig vanmiddag.” Als we Theo treffen is de politie aanwezigheid het gesprek: “Ik wist niet dat er zoveel agenten bestonden in Amsterdam.” “Meer blauw op straat? Nou, dit is wel een beetje overdreven.” We gaan er maar eens goed voor zitten en op de tribune kun je de gespannen sfeer voelen. Een vol vak Hagenezen en veel fakkels en vlaggen op de F-Side en vak 410 die tegen elkaar opzingen en als we eindelijk op het veld letten valt ons een nieuwe spits op: “Hij is net zindelijk en schijnt een vlotte babbel te hebben.” “Nou, volgens mij krijgt hij vandaag alle kans, Ado is nog niet over de middellijn geweest!” En inderdaad, Ado loopt achteruit en binnen 5 minuten is het 1-0: “Ik had al het gevoel dat AJAX een soort wederopstanding zou beleven vandaag, ze spelen heel goed.” En ook onze Rotanboy heeft een paar heerlijke acties: “De Ridder strijdt vandaag met open vizier.” Ondertussen is de F-Side de bezoekers aan het sarren met het vooruitzicht op de Toto-Divisie, maar er komt weinig respons: “Dat vak met die wegwerkers is behoorlijk stil. Zijn ze hun wilde haren verloren?” Op dat moment krijgt de eerste Ado speler een gele kaart: “Die staat mooi bij z’n shirt.” “Ja, over die shirts gesproken, het is net of we tegen het winkelpersoneel van de Konmar spelen.” “Ja, haha, bij iedere goal krijgen we zegeltjes.” “Het is vandaag dus eigenlijk de zakkenvullers tegen de vakkenvullers.” Maar die opmerking over die zakkenvullers wordt op het veld direct ontkracht; Sikora gaat een één-twee aan met Sneijder en scoort heel mooi 2-0: “Die Sikora mokken worden nog een collectors-item!” “Ja, de index van de Mok-Jones schiet omhoog vandaag.” Even later is het zelfs al 3-0: “Daar was de toren van Babel al dicht bij z’n eerste goal. Als hij vandaag niet scoort, dan lukt het nooit!” In de rust bespreken we het spel van Galasek: “Ik vind hem niet echt overtuigend spelen, volgens mij heeft Koeman het Gaslek nog niet helemaal boven.” De tweede helft is opvallend minder boeiend: “Ik heb hier een ouderwets nachtkaarsgevoel bij.” En zoals wel vaker is een saaie wedstrijd aanleiding om te gaan klieren op de tribune, we zien het vak onder het Ado-vak leegstromen omdat daar bekers hete koffie en vuurwerk naar beneden zeilen: “Ongelovelijk dat ze ondanks een net nog steeds met van alles kunnen gooien. Misschien moeten ze die glasplaten helemaal tot bovenaan doortrekken.” “Ja, goed idee. Dan horen we ook geen spreekkoren meer.” “Het is dan net een tropisch aquarium, met groengele guppies.” Het loopt zelfs dusdanig uit de hand dat de ME het vak opkomt, maar er door een regen van vuurwerk en rode stoeltjes weer snel vandoor gaat: “Dan hebben ze een paar duizend ME-ers ingezet, maar sturen ze er slechts 10 naar binnen, en daar betaal je dan belasting voor.” En terwijl de Ado supporters het bezoekersvak hebben omgetoverd tot staanvak tellen ze af voor het Haags Kwartiertje, een begrip dat in Roemenië onbekend is want Mitea scoort op prachtige wijze 4-0. Wij blijven helemaal tot het eind zitten en moeten na afloop door de parkeergarage, om het trainingsveld lopen terwijl er een helikopter boven ons hangt: “Wat een gedoe, ze laten zich wegsturen door die fans en wij krijgen een soort Vietnam gevoel. Ik durf te wedden dat er niemand gearresteerd wordt en we over een week of wat alles bij Opsporing Verzocht nog een keer kunnen zien.” “Nou, dat is dan direct de laatste keer, want ik denk dat het wel weer een jaar of 15 duurt voordat Ado hier weer naar toe komt. Wat een dramatisch team is dat.” “We hebben ons lekker kunnen opwarmen voor PSV, dus wie weet…”