Rare jongens die Romeinen

Als we rillend van de kou in de rij voor de ArenA staan, komt de voorspelling van Bert K al uit: "Alles is anders in de ArenA op dit soort dagen. Normaal is het percentage bezoekers met een postcode tussen de 1000 en 1200 al laag, maar vandaag zijn wij de enige." De diversiteit van verschillende dialecten om ons heen is inderdaad groot, het lijkt alsof we in een soort Babylonische spraakverwarring terecht zijn gekomen. Als we eenmaal op onze vaste plaatsen zitten, valt op dat het om ons heen ook stikt van de Italianen. Achter ons zitten er twee, Fabrizio en Enzo, ze hebben er alle vertrouwen in. Ze hebben geen hoge pet op van AJAX, maar waren blij dat AJAX bij de loting uit de koker rolde: "Cauze AJAX isse from Ammesterdamo, nize zity, you know?" Ze zijn voor één dag coffeeshop en calcio helemaal naar Amsterdam gekomen: "Rare jongens die Romeinen!" verzuchten wij. Als de wedstrijd goed en wel op gang is, scoort AJAX! Eindelijk is de grasmat in ons voordeel, de keeper is er duidelijk niet aan gewend en legt de bal panklaar neer voor de slager, die nog wat extra boter in de pan doet, het gas wat hoger zet en het gerecht afblust met een heerlijke Chianti. We geloven onze ogen niet, maar beginnen snel weer te vrezen: "AJAX heeft weer veel te veel kansen nodig, je zult zien dat die gasten straks uit één kans direct scoren." In de rust is ook alles anders, er staat geen rij bij de dames, maar bij de heren lijkt het wel een mierenhoop. Al die verschillende dialecten om ons heen blijft ons verbazen: "Volgende keer neem ik m'n afstandsbediening mee, kunnen we de ondertiteling aanzetten." Het hoogtepunt is een man uit Rotterdam, hij is er geboren en getogen, maar is z'n hele leven al Ajacied: "Ja inderdaad heb een kutjeugd gehad, maar het bloed stroomt waar het niet gaan kan." In de tweede helft zijn we druk aan het speculeren wie de beste speler van AJAX is, maar komen er niet uit. Witschge en Pienaar zijn favoriet: "Maar eigenlijk spelen ze allemaal goed, ze vechten voor iedere bal. Geweldig. Die scheidsrechter is ook wel goed, hij fluit werkelijk bij ieder twijfelgeval in ons voordeel." "Kunnen we die man niet tot Nederlander naturaliseren? Hij hoeft wat mij betreft geeneens een inburgeringcursus te doen." Na een kwartier is de vreugde compleet, Litmanen krijgt de bal en weet 'm precies langs de handen van keeper en net langs de binnenkant van de rechterpaal te krullen: "Die bal was zo perfect in het hoekje, daar kon geen schaamhaartje meer tussen!" De euforie om ons heen begint een beetje eng te worden, wij vragen ons dan ook hardop af of wij nou zo goed zijn of Roma zo slecht. Vlak voor tijd krijgt Roma toch nog een kans en het is direct raak. Rillend bereiken we het laatste fluitsignaal, was dat nou van de spanning of van de kou?